Pracując na etacie w jakiejś firmie, masz różne obowiązki, ale przysługują ci też różne prawa. Do obowiązków należy to, że musisz wykonywać powierzone ci obowiązki oraz to, że do pracy musisz przychodzić w wyznaczonych przez pracodawcę porach. Wszystko to musi się jednak zgadzać z przepisami zawartymi w kodeksie pracy. Twoje zarobki nie mogą być niższe niż minimalna stawka określona przez ministerstwo. Zakres twoich obowiązków powinien być określony z góry i podpisany przez twojego przełożonego. Na ich podstawie będziesz rozliczny z wykonanych przez siebie zadań, powierzonych ci przez pracodawcę. Pracując na etacie, posiadasz także swoje prawa. Jednym z praw jest to do otrzymywania wynagrodzenia za swoją pracę. Wynagrodzenie jest określone z góry, przy zawieraniu umowy. Twoja wypłata powinna trafiać do ciebie raz w miesiącu. Oprócz tego pracodawca zobowiązany jest do odprowadzania składek do zakładu ubezpieczeń społecznych. Będzie tam odprowadzał składkę emerytalną i rentową. Najprawdopodobniej będziesz posiadał także dodatkowe ubezpieczenie. Przysługuje ci także prawo do urlopu, czyli prawo do płatnego wypoczynku. W zależności od tego, jak długo pracujesz, tak długi będzie twój urlop. Musisz zliczyć sobie lata pracy do urlopu. Jeżeli twój staż pracy wynosie więcej niż dziesięć lat, przysługuje ci wtedy dwadzieścia sześć dni urlopu. Jeżeli natomiast pracujesz poniżej dziesięciu lat, twój staż pracy wyniesie zaledwie dwadzieścia dni urlopu. Urlop, który wybierasz, powinien wynosić przynajmniej raz w roku czternaście nieprzerwanych dni. Czyli wliczając weekendy, wykorzystasz wtedy dziesięć dni urlopu. Jeśli twojemu pracodawcy zdarzy się przerwać ci taki urlop, to powinien oddać ci go z taką samą długością. Urlop to czas twojego wypoczynku, więc nie powinien być przerywany z błahych powodów. W niektórych firmach pracownicy otrzymują dofinansowanie urlopu. Zdarzają się kwoty dofinansowania, za które można spokojnie wyjechać i spędzić cały urlop. Niektóre firmy pozwalają swoim długoletnim pracownikom na wzięcie półrocznego lub rocznego urlopu. Zazwyczaj otrzymują je pracownicy, którzy ulegli tak zwanemu wypaleniu zawodowemu. Przerwa w pracy ma pomóc im na odzyskanie równowagi. Pracownicy tacy to osoby określane mianem pracoholicy. Nie potrafią oddzielić pracy od swojego życia prywatnego. Spędzają w pracy po kilkanaście godzin dziennie, pracując nad kolejnymi projektami. Zbytnie zaangażowanie, nadmiar stresu i brak ruchu oraz prywatnych zainteresowań z czasem powoduje u nich coraz większą frustrację. Z czasem dochodzi do zmęczenia materiału i taki pracownik traci cały swój potencjał. Staje się mało kreatywny, marnuje swój czas, a jego stan stopniowo się pogarsza. W dzisiejszych czasach pogoń za pieniądzem i tak zwaną karierą wykańcza jednak coraz większą liczbę młodych ludzi. Są może coraz bardziej zamożni, ale coraz mniej szczęśliwi. Zbytnie karierowiczostwo potrafi nawet doprowadzić człowieka do samobójstwa. Świetnym przykładem jest tutaj Korea Południowa, gdzie wraz z rozwojem kraju i bogaceniem się społeczeństwa, wskaźnik dotyczący samobójstw wzrósł kilkukrotnie. Dlatego tak ważna jest równowaga pomiędzy pracą a czasem prywatnym. Dobry pracodawca dba o to by jego pracownicy, nie spędzali w pracy zbyt dużo czasu. Wie, że taki pracownik wcale nie jest skarbem firmy, tylko jego przekleństwem. Ciągle jednak na rynku jest bardzo dużo firm, które wykorzystują pracowników, nie zważając na ich stan psychofizyczny. Należy o tym pamiętać i nie dać się wciągnąć w niekończący się wir pracy. W końcu człowiek powinien pracować nie coraz więcej, tylko coraz krócej. Czas pracy zdecydowanie powinien ulec skróceniu. A to ze względu na ciągle rosnącą wydajność. Niektóre kraje wprowadzają już krótszy dzień pracy. Niestety, na razie, tylko eksperymentalnie. Wiadomo już jednak, że po wprowadzeniu krótszego czasu pracy wydajność człowieka się zwiększa i zdecydowanie rośnie jego efektywność. Pracownik jest lepiej zmotywowany i nie marnuje swojego czasu na zajęcia niezwiązane z pracą.