W Polsce widomym znakiem samodzielności – osób szczególnie młodych dorosłych, pracujących – jest posiadanie własnego mieszkania, choćby i niedużego. Mieszkanie bowiem kątem u rodziców, dziadków czy w wynajmowanym mieszkaniu przez długie lata nie są mile widziane w myśleniu stereotypowym. Tych, którzy mieszkają razem z rodzicami czy nie na swoim mieszkaniu, traktuje się jako osoby, które nie odnoszą sukcesu, mniej zaradne życiowo. Jest to oczywiście myślenie bardo uproszczone, schematyczne i w gruncie rzeczy szkodliwe społecznie. Być może napędza ono koniunkturę na nowe mieszkania, z czego cieszą się deweloperzy, ludzie sprzedający nieruchomości, pracownicy biur nieruchomości i notariusze przy okazji. Ale takie myślenie wyklucza, czy w zasadzie podważa, szczęśliwość istnienia rodzin wielopokoleniowych, jakie mają swoje racje bytu. Wielu psychologów podkreśla istotność życia w takich rodzinach, dobry, pozytywny wpływ na członków tej rodziny. Oczywiście przy założeniu, że jest to rodzina poprawna, niepatologiczna, nie mająca wewnętrznych trwałych konfliktów. jest bowiem takie istnieją – to dobrze jest jednak czym prędzej zamieszkać na swoim. A krewnych odwiedzać.
Łatwo stwierdzić, że chce się mieszkać na swoim, we własnym mieszkaniu. Trudniej jednak to osiągnąć. Szczególnie w Polsce, gdzie zarobki nie są wysokie, a koszty nieruchomości olbrzymie w porównaniu z tymi zarobkami. Nie każdy kredyt mieszkaniowy bez wkładu własnego można wziąć. Wiele banków wymaga bowiem posiadania odpowiedniej sumy własnych środków i co wtedy?
Nie należy się załamywać. Jest kilka sposobów na uzyskanie wkładu własnego. Oczywiście sami musimy zweryfikować ich słuszność i nadawanie się do realizacji naszych marzeń mieszkaniowych.
Po pierwsze możemy się zapożyczyć od krewnych i przyjaciół. nie jest to zbyt łatwe, gdyż najczęściej nikt z nich nie ma nadmiaru gotówki i posiada własne problemy finansowe. Ale czasami się udaje. Może to też być na zasadzie „ja teraz pomagam tobie, ty potem pomożesz mi”. takie pożyczki od rodziny i znajomych to kwoty nieoprocentowane – nie stracimy na tym, chyba ze grzecznościowo oddamy komuś więcej, niż nam pożyczył. W podziękowaniu.
Drugim sposobem jest zarobienie odpowiedniej sumy na emigracji zarobkowej, na obczyźnie. Zazwyczaj wyjeżdża się na kilka lat i odkłada się każdy grosz (czy raczej na przykład pens), mając w głowie obraz wymarzonego mieszkania. Za granicą emigranci zarobkowi żyją raczej skromnie, chcą jak najwięcej zarobić w jak najkrótszym czasie. Kiedy uda się już im odłożyć odpowiednią kwotę, wracają do Polski, by wziąć kredyt mieszkaniowy z wkładem własnym i kupić mieszkanie – albo nawet ziemię, na której postawią dom.
kolejnym sposobem na wkład własny jest pobranie pewnej sumy z zakładu pracy, z funduszu pracowniczego. Często firmy, szczególnie budżetówka, posiadają takie fundusze z możliwością wypłat na różne cele, np. remontowe, konsumpcyjne. Być może istnieje też możliwość wzięcia pieniędzy z przeznaczeniem na wkład własny przy kredycie. Sami musimy to sprawdzić w naszym zakładzie pracy.
Jakie są jeszcze inne sposoby na wkład własny? Zarobić na niego w Polsce. Nie jest to łatwe, ale wykonalne. Jeśli określimy cel, jaki chcemy zrealizować (czyli jaka kwota jest nam potrzebna na wkład własny), czas, w jakim chcemy go osiągnąć – to uzyskamy odpowiedź na to, ile powinniśmy mniej więcej miesięcznie odłożyć. Bierzemy tez tu pod uwagę nasze miesięczne wydatki – konieczne do zapłaty rachunki, podatki, zakupy. Ograniczmy niepotrzebną konsumpcję w znaczeniu wydatkowania pieniędzy na zbytki. Być może w skrajnych przypadkach ucierpi na tym nasze życie kulturalne, plany podróżnicze czy sportowe. Następnie weryfikujemy nasze możliwości zarobku. Jeśli w danej pracy nie udaje nam się tyle zarobić, dążymy do jej zmiany. Ewentualnie możemy starać się o podwyżkę. Możemy też podejmować dodatkowe prace po godzinach, ale pamiętajmy, że zakłócamy wtedy sobie właściwy podział życia na prace i czas prywatny. Traktujmy to w kategoriach poświęcenia.
