Renta chorobowa, to świadczenie przyznawane z tytułu czasowej lub stałej niezdolności do wykonywania pracy, ze względu na stan zdrowia. Jeśli niemożliwa jest praca w swoim zawodzie, nazywamy to częściową niezdolnością. Jeśli natomiast chory nie może w ogóle pracować, zostaje uznany za całkowicie niezdolnego do podjęcia pracy. Aby jednak zainteresowany mógł skorzystać z takiego świadczenia, musi posiadać ubezpieczenie społeczne, czyli powinien odprowadzać składki do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
Żeby otrzymać świadczenie emerytalne trzeba spełniać pewne wymogi.
1. Lekarz orzecznik i komisja lekarska muszą stwierdzić, że powstała u pacjenta czasowa lub stała niezdolność do pracy. Dokonuje się kwalifikacji na podstawie zebranej dokumentacji i badania lekarskiego. Jeśli dokumenty są wystarczające lekarz może wydać orzeczenie o niezdolności do pracy bez wykonywania badania.
2. Posiadanie odpowiedniego okresu składkowego i nieskładkowego – zależnego od wieku, w którym wystąpiła niezdolność do wykonywania pracy.
3. Utrata zdolności do pracy musiała nastąpić podczas okresu składkowego, czyli podczas zatrudnienia lub okresu nieskładkowego, np. na urlopie macierzyńskim. Zgłoszenie do 18 miesięcy od zakończenia tych okresów, również będzie zgodne z prawem i zostanie zakwalifikowane.
Najniższa renta chorobowa z tytułu całkowitej niezdolności do pracy aktualnie wynosi 1029,80 zł. brutto (od marca 2019 roku będzie to 1100 zł. brutto).
Gdzie należy składać wniosek?
Aby starać się o rentę chorobową wniosek należy złożyć w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych. Gotowy wniosek można pobrać ze strony internetowej ZUS i na spokojnie wypełnić w domu.
Czym jest emerytura? Emerytura jest świadczeniem pieniężnym otrzymywanym z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Przysługuje osobom, które uzyskały wymagany wiek emerytalny i zrezygnowały z aktywności zawodowej.
Emerytura nie jest obowiązkiem a prawem. Oczywiście można nadal pracować zawodowo, nie rezygnując z własnej aktywności, niemniej jednak warto wiedzieć, że po przekroczeniu pewnego wieku, ustalonego przez państwo, jest możliwość skorzystania z takiej opcji. Musimy jednak pamiętać o tym, że im dłużej będziemy pracowali tym wyższa będzie nasza emerytura.
Wysokość świadczenia zależna jest od stażu pracy, czyli od tego jak długo były odprowadzane składki od naszych zarobków. Ponadto uzbierana w ten sposób suma pieniędzy dzielona jest przez statystyczną długość życia człowieka. Jeśli będziemy dłużej pracowali, odłożymy więcej kapitału, który zostanie podzielony na mniej miesięcy. Zgodnie z powyższym wiele na tym zyskamy, bo nasze wynagrodzenie będzie znacznie wyższe.
Co zalicza się do podstawy emerytury?
Otóż do podstawy emerytury zaliczamy wszystkie przychody, dochody i wynagrodzenia, od których odprowadzane były składki na ubezpieczenie społeczne, emerytalne i rentowe.
Do podstawy wliczamy takie kwoty jak: zasiłek chorobowy, macierzyński, opiekuńczy, świadczenie rehabilitacyjne, wyrównawcze lub dodatek wyrównawczy, zasiłek dla bezrobotnych, wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy, czynną służbę wojskową w Wojsku Polskim, zasiłek szkoleniowy, a także stypendia wypłacane z Funduszu Pracy za okres udokumentowanej niezdolności do pracy.
Kiedy możemy przejść na emeryturę?
Obecnie powszechny wiek emerytalny to
– w przypadku kobiet: 60 lat
– w przypadku mężczyzn: 65 lat
Jak można ubiegać się o emeryturę?
Przede wszystkim musimy udowodnić jakikolwiek okres ubezpieczenia. Należy zgromadzić wszystkie niezbędne dokumenty, np. świadectwa pracy lub legitymację ubezpieczeniową zawierającą odpowiednie wpisy na temat zatrudnienia a także potwierdzenie naszych okresów składkowych i nieskładkowych oraz uzyskiwanych wynagrodzeń. Warto w tym celu zwrócić się do pracodawcy, ponieważ udzielenie pomocy w tej kwestii jest jego obowiązkiem.
Warunkiem przejścia na emeryturę jest również rozwiązanie stosunku pracy.
Wniosek wraz z zebraną dokumentacją należy złożyć w odpowiedniej placówce ZUS. Możemy go złożyć już 30 dni przed osiągnięciem wieku emerytalnego.
